CONTACT:
C11H15NO2
3,4-methyleendioxy-methamfetamine
DE ULTIEME GIDS OVER
MDMA
(Ecstasy, E, X, XTC, Molly)
MDMA is (helaas) een illegale stof en we moedigen het gebruik van deze stof niet aan of keuren het niet goed als het tegen de wet is. We accepteren echter dat er illegaal drugs wordt gebruikt en zijn van mening dat het aanbieden van informatie over verantwoorde schadebeperking absoluut noodzakelijk is om mensen veilig te houden. Daarom is deze gids opgesteld om de veiligheid te waarborgen van degenen die besluiten de stof te gebruiken.
MDMA is een synthetische drug die de stemming en perceptie verandert en vaak gevoelens van euforie, empathie en emotioneel welzijn veroorzaakt. Afkorting van 3,4-methyleendioxy-methamfetamine, MDMA is chemisch vergelijkbaar met zowel stimulerende middelen als psychedelica. Onder invloed hiervan worden kleuren en geluiden (vooral muziek) intenser ervaren, waardoor het een populaire recreatieve drug is geworden, met name op raves en muziekfestivals. Hoewel het een reputatie heeft als clubdrug, heeft MDMA het vermogen om mensen te helpen toegang te krijgen tot hun emoties, Dit maakte het eind jaren zeventig tot een populair medicijn om depressies te behandelen, evenals in relatietherapie om nabijheid te bevorderen. De psycholoog en psychotherapeut die MDMA voor het eerst in de psychotherapie introduceerde, Leo Zeff, noemde het medicijn naar verluidt 'penicilline voor de ziel'.
Maar nadat het een populaire recreatieve drug werd, voegde de DEA MDMA in 1985 toe aan de lijst van Schedule 1-medicijnen.
In het begin van de jaren 2000 lanceerde de Multidisciplinaire Vereniging voor Psychedelische Studies (MAPS) echter het eerste klinische onderzoek naar het therapeutisch potentieel van MDMA, met name voor PTSS. In één onderzoek had 68% van de 107 betrokken deelnemers een jaar na de behandeling geen PTSS meer. Pure crystal MDMA (de enige vorm van het medicijn die legaal mag worden toegediend door een medische professional) bevindt zich nu in Fase III klinische proeven voor gebruik als een therapeutisch hulpmiddel bij de behandeling van PTSS en heeft de status “Breakthrough Therapy” gekregen van de FDA. MDMA ligt op schema voor volledige FDA-goedkeuring en zou al in 2022 door artsen kunnen worden voorgeschreven.
MDMA heeft ook het potentieel om sociale angst te verlichten en relaties in zwaar weer te redden.
MDMA kan dodelijk zijn bij hoge doseringen en in combinatie met andere drugs, vooral PMA/PMMA.
Ervaring
Veel factoren dragen bij aan een MDMA-ervaring, waaronder dosis, mentaliteit en setting. Hoewel er geen manier is om precies te voorspellen wat er zal gebeuren, kan het volgen van de van de juiste set & setting ervoor zorgen dat je een positieve ervaring hebt met minimale negatieve effecten.
Wat kun je verwachten
Voor de meeste klinische onderzoeken dienen onderzoekers doses tussen 80 en 150 mg MDMA toe. Bij dit dosisniveau treden de effecten ongeveer 20 tot 60 minuten na inname van het medicijn op en de kenmerkende effecten (euforie, toegenomen empathie en energie, versterkte sensaties) houden doorgaans drie tot vijf uur aan.
De high wordt meestal gekenmerkt door een ontspannen, euforische toestand, inclusief emotionele openheid, vermindering van negatieve gedachten en een afname van remmingen. MDMA kan gebruikers het gevoel geven dat alles goed is in de wereld, en contact maken met anderen wordt gemakkelijk. Lichamelijke gewaarwordingen en aanraking worden versterkt en geluiden en kleuren kunnen intenser lijken.
Deze effecten kunnen belangrijk zijn voor het genezingspotentieel voor de gebruikers, het medicijn zorgt voor meer toegang tot hun innerlijke. Maar onderzoekers geloven ook dat de openheid die MDMA bevordert, de band tussen patiënt en therapeut kan versnellen, waardoor een omgeving ontstaat die bevorderlijk is voor genezing.
Effecten
MDMA beïnvloedt de hersenen door de activiteitsniveaus van drie neurotransmitters te verhogen: dopamine, noradrenaline (noradrenaline) en serotonine.
Toename van dopamine is de oorzaak van de euforische effecten van MDMA, evenals het toegenomen energieverbruik dat gebruikers voelen. Verhogingen van noradrenaline/noradrenaline veroorzaken een verhoogde hartslag en bloeddruk, terwijl verhogingen van het serotoninesysteem veranderingen in stemming, eetlust, seksuele opwinding en slaapcycli veroorzaken. Pieken in serotonine na het gebruik van MDMA zijn waarschijnlijk verantwoordelijk voor de algemene gevoelens van emotionele verbondenheid en empathie.
Toxicologie
Potentieel fatale neurologische complicaties kunnen optreden na inname van MDMA, waarschijnlijk als gevolg van kortdurende hypertensie en uitdroging die het medicijn veroorzaakt.
Veel dodelijke gevallen zijn te wijten aan abnormaal hoge doses, eerdere gezondheidscomplicaties, een “slechte batch” of een combinatie van. In dodelijke gevallen is ook necrose van de lever en het hartweefsel gemeld. Het is vaak moeilijk om precies te zeggen welke rol MDMA speelt bij bijwerkingen, omdat mensen in deze gevallen eerder meerdere drugs hebben gebruikt. Zoals bij elke stof, moet MDMA met mate worden gebruikt. Frequent gebruik correleert met meer complicaties dan incidenteel gebruik.
Klinische studies met pure MDMA zijn uitgevoerd bij meer dan 1.100 personen zonder ernstige bijwerkingen.
Effecten per dosis
OPMERKING: De hier vermelde effecten zijn niet bedoeld om alomvattend te zijn, vooral niet bij de lagere dosisbereiken. Ze kunnen worden aangepast naarmate er meer betrouwbare, meer representatieve gegevens beschikbaar komen. Deze dosis zijn opzettelijk conservatief om rekening te houden met de grote variabiliteit van MDMA-zuiverheid. Ze gaan uit van 100% (ook bekend als 84%) zuiverheid
Microdosis (5-40 mg)
Microdosering met MDMA komt niet zo vaak voor als met LSD en psilocybine, maar met de algemene toename in belangstelling voor microdosering hebben sommigen zich afgevraagd of in de praktijk hun humeur zou kunnen verbeteren en hun energie zou kunnen stimuleren. Hoewel diverse mensen succes hebben gemeld met een MDMA-microdosering, raden we het niet aan. Er zijn veel aanwijzingen dat veelvuldig gebruik van MDMA erg slecht voor je kan zijn. MDMA is tenslotte niet zoals klassieke psychedelica; het is een amfetamine en een stimulerend middel dat heel andere dingen met je lichaam doet dan LSD. Veel voorkomende effecten kunnen zijn:
- Lichte stemmingsverbetering, als dat al het geval is
- Emotionele kwetsbaarheid
- Verstoorde slaap
- Verlengde comedown en kater
- Stemmingsstoornissen kunnen negatief worden beïnvloed
- Mogelijkheid tot hartproblemen
Gemiddeld (80-150 mg)
Dit is de meest gebruikelijke dosis voor een MDMA-ervaring en de dosis die wordt gebruikt in klinische onderzoeken. In dit bereik rapporteren gebruikers de typische MDMA-geassocieerde sensaties: euforie, verhoogde energie, empathie, enz. In dit bereik oefenen veel mensen “re-upping” uit, waarbij een eerste dosis van 80-120 mg wordt ingenomen, gevolgd door een extra dosis van 40 mg. -80 mg later. Veel voorkomende effecten kunnen zijn:
- Sterke euforisch gevoel
- Therapeutische introspectie
- Verhoogd gevoel van eigenwaarde
- Openheid en zelfvergeving
- Verhoogde empathie en gezelligheid
- Verhoogde energie
- Verbeterde tactiele, visuele en auditieve zintuigen
- Droge mond
- Kaakklemmen/knarsen
- Slapeloosheid
- Mogelijke comedown-effecten op de volgende dag, b.v. vermoeidheid, depressie (kan ook de komende zeven dagen worden gevoeld)
Hoog (200+ mg)
Zelfs met tolerantie kan het onveilig zijn om meer dan 120 mg zeer zuivere MDMA in te nemen (of 1,5-1,7 mg/kg lichaamsgewicht, afhankelijk van wat het laagst is). Positieve effecten lijken te worden gemaximaliseerd en negatieve effecten worden geminimaliseerd tussen 81-100 mg, idealiter niet vaker dan eenmaal per maand ingenomen. Zware doses zeer zuivere MDMA zijn potentieel levensbedreigend, ongeacht de tolerantie.
- Sterke euforisch gevoel
- Therapeutische introspectie
- Verhoogd gevoel van eigenwaarde
- Openheid en zelfvergeving
- Verhoogde empathie en gezelligheid
- Verhoogde energie
- Verbeterde tactiele, visuele en auditieve zintuigen
- Mogelijke open-eye visuals of hallucinaties
- Agitatie en paranoia
- Paniek
- Hoofdpijn
- Duizelig
- Misselijkheid en overgeven
- Rillen/beven
- Uitdroging
- Beroerte
- Kaakklemmen/knarsen
- Slapeloosheid
- Mogelijke comedown-effecten op de volgende dag, b.v. vermoeidheid, depressie (kan ook de komende zeven dagen worden gevoeld)
Amsterdam staat erom bekend lossere drugswetten te hebben. Hoewel de meeste drugs daar technisch niet legaal zijn, heerst er zeker een cultuur waarin de politie de andere kant opkijkt, zolang je geen problemen veroorzaakt. Amsterdam organiseert ook legale psychedelische truffelretraites.
Verschillende steden in de Verenigde Staten hebben onlangs ook de wetten rond bepaalde psychedelische medicijnen versoepeld. Oakland, Californië, bijvoorbeeld, decriminaliseerde het bezit van alle plantengeneesmiddelen, inclusief psilocybine-paddenstoelen. Santa Cruz, Californië en Denver, Colorado hebben de afgelopen jaren ook psilocybine gedecriminaliseerd.
Voordelen & Risico's
Mogelijke voordelen
Hoewel MDMA bekend staat om het opwekken van gevoelens van euforie en algemeen welzijn, reiken de voordelen van het medicijn verder dan enkele uren gelukzaligheid – het heeft de potentie om trauma, angst, ontkoppeling en mogelijk meer te genezen. Een recente studie waarin gekeken werd naar de effecten van MDMA op de hersenen, vond dat deze genezing zou kunnen komen van het vermogen van het medicijn om de activiteit in het limbische systeem van de hersenen te verminderen en de communicatie tussen de temporale kwab en de prefrontale cortex te verminderen, die beide betrokken zijn bij emotionele controle en reactie. Mensen met angsten zien een toename in activiteit in deze gebieden, wat suggereert dat MDMA gerelateerde stemmingsstoornissen kan helpen verlichten.
MDMA verhoogt volgens de studie ook de communicatie tussen de amygdala en de hippocampus. Mensen met PTSS daarentegen zien een vermindering van de communicatie tussen deze gebieden.
Een ander recent onderzoek door Dr. Ben Sessa vond dat MDMA ook de beste interventie zou kunnen zijn om acuut kindertrauma te behandelen door mensen veilige toegang tot hun emoties te bieden. “In combinatie met psychotherapie biedt [MDMA] het vermogen om de getraumatiseerde patiënt in een staat van emotionele veiligheid te houden, waardoor een staat van empathische zelfreflectie ontstaat”, schrijft Sessa, eraan toevoegend dat “ze voor het eerst in hun leven samen kunnen zijn met hun traumatische herinneringen zonder overweldigd te worden door het krachtige negatieve effect dat gewoonlijk gepaard gaat met het terugroepen van hun meest angstaanjagende gedachten. Deze empathische zelfreflectie is ook een van de redenen waarom MDMA zo’n effectieve behandeling voor PTSS blijkt te zijn.
MDMA staat er ook om bekend dat het een groter gevoel van verbondenheid en empathie bij gebruikers bevordert, waardoor het een sterk tegengif is tegen afstandelijke gevoelens en niet-verbondenheid, met name bij liefdeskoppels. Relatietherapeuten beginnen het medicijn in hun sessies te gebruiken om koppels te helpen de communicatie te verbeteren, de intimiteit te vergroten en opnieuw contact te maken. Het wordt niet voor niets “de liefdesdrug” genoemd.
Risico's
Na inname van MDMA kunnen nadelige fysiologische effecten optreden, waaronder verhoogde bloeddruk en hartslag, misselijkheid, koude rillingen, zweten, op elkaar klemmende kaken, hyperreflexie, aandrang om te plassen, spierpijn of spierspanning, opvliegers of koude rillingen, nystagmus (een aandoening waarbij de ogen repetitieve, ongecontroleerde bewegingen maken), en slapeloosheid. Bij hogere doses kunnen deze fysiologische veranderingen leiden tot ernstige bijwerkingen.
Een overdosis MDMA kan dodelijk zijn. Een hoge dosis kan een bijdragende factor zijn bij dodelijke aandoeningen zoals hyperthermie, uitputting of hyperhydratie. Bovendien kan het het serotoninesyndroom of te veel serotonine veroorzaken, wat spierstijfheid, koorts, toevallen en meer kan veroorzaken.
Sommige mensen melden een onaangename comedown, inclusief gevoelens van depressie en vermoeidheid, na een nacht van zwaar MDMA-gebruik. In onze cursus microdosering leren we zodanig dat we de comedown tegen kunnen gaan door goed te eten en te slapen voor en na het gebruik van MDMA, gehydrateerd te blijven als je danst en andere middelen (waaronder alcohol) te vermijden.
Recent onderzoek toont ook aan dat patiënten in klinische onderzoeken de neiging hebben om een MDMA-nagloeiing te ervaren in plaats van een comedown, wat suggereert dat pure MDMA alleen deze effecten niet veroorzaakt. De meeste nadelige bijwerkingen kunnen worden toegeschreven aan slechte/nep MDMA of “XTC”, die vaak wordt gemengd met efedrine, dextromethorfan, badzout, cocaïne of methamfetamine. 87% van de door de DEA tussen 2009 en 2013 geanalyseerde xtc bevatte geen mdma en bestond voornamelijk uit badzout.
MDMA zelf is niet verslavend, maar vanwege de zeer verslavende aard van methamfetaminen kunnen sommige mensen verslaafd raken aan onzuivere vormen van MDMA.
Een waarschuwing voor PMA/PMMA (ook bekend als 'Death')
Het verbod op MDMA in de meeste landen (en vooral de inbeslagnames van safrol door de politie in 2008/2010 waardoor de aanvoer van xtc werd onderbroken) heeft geleid tot de opkomst van bepaalde alternatieven. Deze stoffen, waarover we relatief weinig weten, zijn vaak veel gevaarlijker dan MDMA zelf. En toch zijn ze standaard legaal in veel rechtsgebieden.
Het volgen van de procedure voor het maken van MDMA met bijvoorbeeld anijsolie in plaats van safrol levert geen xtc op maar de problematische stoffen para-Methoxyamfetamine (PMA) of para-Methoxy-N-methylamfetamine (PMMA). Beiden zijn al vanaf 1993 betrokken bij de dood van nietsvermoedende gebruikers. In december 2014/januari 2015 stierven bijvoorbeeld ten minste drie personen na het innemen van dezelfde roze “Superman“-pillen met PMA.
PMA/PMMA kan 10 tot 20 keer krachtiger zijn dan MDMA, waardoor gebruikers die een “veilige” dosis nemen van wat volgens hen XTC is, het risico lopen een massale overdosis te nemen aan een veel gevaarlijkere stof. PMA/PMMA werken ook langzamer, wat betekent dat ervaren xtc-gebruikers waarschijnlijk te snel een nieuwe dosis nemen.
Het probleem is dat PMA/PMMA geen MDMA-analogen zijn. Ze hebben een andere farmacologische werking. In tegenstelling tot MDMA blokkeren ze bepaalde enzymen (bijvoorbeeld monoamineoxidase of MAO) die de afgifte van serotonine tegengaan. Als gevolg hiervan kunnen ze leiden tot het serotoninesyndroom, een potentieel dodelijke overbelasting van de serotoninespiegels in het lichaam. Hoewel het testen van reagentia kan helpen om de aanwezigheid van PMA/PMMA te identificeren, kan de aanwezigheid van echte MDMA de aanwezigheid van PMA/PMMA verhullen als vervalsers. Het vergelijken van pillen met gebruikersrapporten online (zoals EcstasyData.org en Pill Reports) is daarom een verstandige voorzorgsmaatregel.
Therapeutisch gebruik
PTSS
In 2017 werd MDMA goedgekeurd voor gebruik in klinische fase III-onderzoeken in de VS voor de behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS). Dit is een van de laatste testfasen voordat een medicijn wettelijk is goedgekeurd voor therapeutisch gebruik. De FDA heeft in 2017 de MDMA-status “doorbraaktherapie” verleend en het medicijn is op weg naar volledige FDA-goedkeuring.
De onderzoeken worden gefinancierd door MAPS, dat in 1986 begon met het bestuderen van en pleiten voor het gebruik van MDMA om PTSS te behandelen. Hoewel de organisatie andere psychedelische therapieën ondersteunt, waaronder LSD en psilocybine, kozen ze ervoor om zich op MDMA te concentreren op basis van het feit dat het “de zachtste psychedelica” is, aldus MAPS-oprichter Rick Doblin, en ook “het perfecte medicijn voor de behandeling van PTSS.”
Onderzoek ondersteunt dit. In een pilootstudie uitgevoerd door MAPS met 20 patiënten met PTSS, vertoonde de placebogroep slechts een responspercentage van 25% op de therapie (2 van de 8 patiënten). Ondertussen had de MDMA-groep een responspercentage van 83% (10 van de 12 patiënten). Na de behandeling voldeden bijna alle mensen die vóór de psychotherapie MDMA hadden gekregen niet langer aan de PTSS-criteria. De studie vond ook geen bewijs van schadelijkheid voor de gezondheid van de patiënt door een enkele sessie. Misschien wel het meest opmerkelijk is dat uit een langdurige vervolgstudie bleek dat 74% van de patiënten die hun PTSS-symptomen in de eerste studie hadden verlicht, jaren later PTSS-vrij bleef.
In een latere fase II-studie ontdekten onderzoekers dat 54% van de 72 patiënten die MDMA-geassisteerde psychotherapie ondergingen, niet langer geschikt waren als PTSS (vergeleken met 23% in de controlegroep). Een jaar later was dat aantal gestegen tot 68%.
Er zijn veel theorieën over waarom MDMA zo’n sterk tegengif tegen PTSS blijkt te zijn. Volgens Doblin zijn er twee belangrijke redenen: MDMA vermindert angst (PTSS komt voort uit angst) en het bevordert de therapeutische alliantie, ofwel de relatie tussen patiënt en therapeut, wat een van de belangrijkste factoren is bij het herstel van een patiënt. Bovendien activeert en kalmeert MDMA belangrijke delen van de hersenen die geassocieerd worden met vermindering van angst, depressie en trauma.
Angsten / Paniekaanvallen
Voorlopige resultaten van enkele onderzoeken suggereren dat MDMA ook een veelbelovende behandeling is voor sociale angst bij personen met autisme en levensbedreigende ziekten. In de eerste klinische proef waarin MDMA voor mensen met autisme werd onderzocht, kregen 12 personen MDMA of een placebo gedurende twee therapiesessies van een hele dag. Van degenen die het medicijn gebruikten, rapporteerde 91% van de deelnemers “verhoogde gevoelens van empathie/verbondenheid” en 86% ervoer “gemak bij communicatie” tijdens hun sessies, die aanhielden na het gebruik.
Er wordt gedacht dat dit succes te danken is aan het vermogen van MDMA om patiënten met sociale angst te verschuiven naar openheid en introspectie aan te moedigen, wat kan worden bereikt met zeldzame of zelfs enkele doses MDMA.
Ditzelfde mechanisme lijkt ook te werken bij de behandeling van patiënten met levensbedreigende ziekten die klinische angst ervaren. MAPS voert momenteel een fase II-studie uit om dit deel van het potentieel van MDMA te onderzoeken.
Alcoholgebruiksstoornis
In 2017 lanceerde Ben Sessa het eerste klinische onderzoek naar de werkzaamheid van MDMA bij de behandeling van alcoholverslaving. Sessa, een ziekte die vaak wordt geassocieerd met vroege traumatische ervaringen, is van mening dat MDMA ideaal is om patiënten te helpen pijnlijke herinneringen te onderzoeken en te verwerken zonder te worden overweldigd door negatieve reacties – ongeveer zoals MDMA werkt voor PTSS. “We weten dat MDMA heel goed werkt bij het helpen van mensen die een trauma hebben opgelopen en het helpt om empathie op te bouwen,” zei Sessa. “Veel van mijn patiënten die alcoholist zijn, hebben in hun verleden een soort trauma opgelopen en dit speelt een rol bij hun verslaving.
Persoonlijke Groei
Spiritueel bewustzijn
Hoewel een verbinding met het spirituele rijk vaker wordt geassocieerd met klassieke psychedelica zoals LSD en psilocybine, is MDMA voor velen ook een hulpmiddel voor spirituele groei. Sommige spirituele leiders en gidsen prijzen het vermogen van de drug om gevoelens van eenheid, onderlinge verbondenheid, empathie, mededogen, warmte en vriendelijkheid jegens anderen op te wekken. Dit soort toestanden zijn vaak katalysatoren voor spirituele openbaringen en persoonlijke ontwikkeling.
Zoals de monnik Broeder Bartholomeus het verwoordde:
“MDMA brengt me altijd naar een intieme ruimte in gesprekken. Dit gesprek heeft iets speciaals. Je voelt een zwaarte, een gevoel van het gewicht van het moment, van iets diepzinnigs, van de ernst van het leven zelf. Het is een ruimte die innerlijk is, zonder maskers, zonder pretentie, volkomen open en eerlijk. Het is geen erotische intimiteit, maar een filosofische en mystieke intimiteit. Heeft dit enige zin? Je bent je ervan bewust dat dit een innerlijke communicatie is die zelden tot stand komt in het gewone discours. Er zijn echt geen geschikte woorden om deze staat van bewustzijn uit te drukken, alleen om te zeggen dat het essentieel is in mijn ervaring.”
MDMA kan in veel sets & settings worden gebruikt om spirituele ontwikkeling op te roepen, van stille introspectie tot meditatie in groepen tot therapie. Zelfs rollen op raves kan een spirituele kwaliteit hebben als het met de juiste intentie wordt benaderd.
(Liefdes)Relaties
MDMA blijkt ook een goed hulpmiddel te zijn voor het opbouwen of herstellen van relaties. Relatietherapeuten beginnen het medicijn in hun sessies te gebruiken om koppels te helpen de communicatie te verbeteren, de intimiteit te vergroten en opnieuw contact te maken. Het gebruik ervan in dateert uit de jaren zeventig, toen een groep onorthodoxe therapeuten, geïnspireerd door het werk van psychofarmacoloog en advocaat Alexander Shulgin, MDMA gebruikte om partners te helpen empathie en communicatie te bevorderen. Nu wint het gebruik weer aan populariteit dankzij het vermogen van MDMA om “het psychotherapeutische proces te vergemakkelijken door mensen te helpen zich veiliger en meer verbonden te voelen met zichzelf, met elkaar en met hun therapeut”, aldus Brad Burge van MAPS.
Katie Anderson, een Britse doctoraatsonderzoeker die een Ph.D. over het onderwerp “navigeren in intimiteit met extase”, heeft deze toegenomen band tussen twee mensen als de “MDMA-bubbel” beschouwd. Daarin vinden koppels een veilige plek om hun gedachten te laten horen en accepteren. Haar onderzoek heeft paren gezien die seksuele fantasieën uitten, de pijn van het verlies van een ouder of zelfs bekentenissen van affaires. Zoals een respondent het verwoordde: “Ik denk dat we onszelf beschermen, we willen niet gekwetst worden. Maar als je het medicijn gebruikt, kun je die muren neerhalen en gewoon openstaan voor iemand.
Fabels
"Door XTC ga ik zoveel water drinken zodat ik dood ga"
Ondanks dat er één beruchte ecstasy-gerelateerde dood werd veroorzaakt door overhydratie, zal MDMA zelf je er niet toe dwingen jezelf dood te drinken. Het slachtoffer dacht in dit geval dat ze door veel water te drinken een nare xtc-ervaring zou tegengaan. Helaas, omdat MDMA het ook moeilijker maakt voor het lichaam om water af te voeren, stierf ze door het vasthouden van het lichaam van water.
Dit betekent niet dat je het drinken van water moet vermijden als je MDMA gebruikt. Het nemen van een zeer hoge dosis kan ertoe leiden dat je je hydratatie niet meer kunt reguleren, dus je moet ervoor zorgen dat je regelmatig water drinkt, vooral als je danst of je inspant.
De belangrijkste oorzaak van aan MDMA gerelateerde sterfgevallen is een gebrek aan kennis. Mensen weten niet hoe ze het medicijn veilig moeten innemen en verhogen uiteindelijk de gezondheidsrisico’s. Bij verantwoord gebruik is het een relatief veilig middel.
“MDMA is alleen een clubdrug”
Hoewel MDMA erg populair is voor gebruik in clubs vanwege de intensere beleving van muziek en dans, betekent dat niet dat het uitsluitend een drug voor clubbezoekers is. Veel mensen nemen het ook in een spirituele of therapeutische context. Het kan worden gebruikt voor verschillende vormen van persoonlijke en relationele ontwikkeling, en klinische onderzoeken gebruiken het om patiënten met posttraumatische stressstoornis, angst, verslaving en meer te behandelen.
“MDMA beschadigt je hersenen”
Er is geen bewijs dat matig gebruik (minder dan 100 mg om de paar weken) schade aan uw hersenen kan veroorzaken.
Frequent gebruik van hoge doses kan hartproblemen en geheugenproblemen veroorzaken. Bovendien is het relatief eenvoudig om een overdosis MDMA te krijgen als het wordt gecombineerd met andere drugs, met name PMA/PMMA. Een overdosis MDMA kan dodelijk zijn.
FAQ
Kan ik mijn MDMA testen om te zien of het veilig is om te gebruiken?
Het testen van je MDMA is altijd een goede gewoonte, zelfs als je je leverancier vertrouwt.
DXM, MDA, methamfetamine, methylone (“badzout”) en PMA/PMMA zijn enkele veelvoorkomende vervalsers waar je op moet letten.
Het is dus goed, en mogelijk om je MDMA te testen.
Wil je meer hier meer over weten neem dan vrijblijvend contact met ons op
Hoe lang werkt MDMA?
De effecten houden drie tot zes uur aan. Je zou ze 20 tot 90 minuten na dosering moeten beginnen te voelen. De piek zelf kan tussen de 90 minuten en drie uur duren voordat hij in de volgende één tot twee uur afneemt.
Nadat de primaire effecten zijn uitgewerkt, kunt u een ‘comedown’ of een ‘crash’ na de trip ervaren die wordt gekenmerkt door gevoelens van depressie en vermoeidheid. Deze kunnen mild of ernstig zijn en kunnen tussen de 12 en 72 uur duren, of mogelijk tot een week.
Hoe lang blijft MDMA in je systeem?
Net als andere amfetaminen blijft het 24 tot 96 uur na gebruik in het systeem, waarbij 72 uur gemiddeld is
Kan het worden opgespoord in een drugstest?
MDMA kan tot vijf dagen na gebruik een positief resultaat op leveren bij standaard urinecontroles. Het is ook tot 90 dagen detecteerbaar in haarmonsters.
Hoe werkt tolerantie?
MDMA verlaagt de serotoninespiegel, waardoor gebruikers vaak een “kater” ervaren die tot enkele dagen aanhoudt, waarin ze zich depressief of mentaal uitgeput kunnen voelen. Verwacht daarom dat een MDMA-tolerantie enkele dagen aanhoudt.
Het is het beste om MDMA niet vaker dan eens per maand te gebruiken, omdat langdurig gebruik neurotoxisch kan zijn en het geheugen en de stemming kan beïnvloeden.
Kan ik microdoseren met MDMA?
Sommige mensen microdoseren met MDMA, maar het is mogelijk dat langdurig gebruik niet goed kan zijn. Het verlaagt de serotoninespiegel en door te microdosering kan het je een lange kater bezorgen. MDMA mag maximaal één keer per maand worden gebruikt om gevaren van langdurige neurotoxiciteit te voorkomen.