Psychedelica Gids

Psychedelica, ook wel hallucinogenen, entheogenen of empathogenen genoemd, zijn psychoactieve stoffen die veranderingen in de bewustzijn veroorzaken. Deze kunnen veranderingen in cognitie, perceptie, gevoelens en emoties omvatten.

De zogenaamde “klassieke” psychedelica – LSD, psilocybine, mescaline en DMT – beïnvloeden het serotoninesysteem van de hersenen, voornamelijk door binding aan de serotonine 2A (5HT-2A) receptor.

Andere stoffen met bekende hallucinerende eigenschappen, zoals – cannabis, ketamine, MDMA – en andere, richten zich tot andere gebieden in de hersenen, maar produceren toch enkele psychedelische effecten.

Lees onze psychedelica gids om meer te weten te komen

WAT ZIJN PSYCHEDELICA:

Natuurlijk voorkomende psychedelica

Deze verschillende psychedelische stoffen komen vaak voor in de natuur:

Psilocybine-paddenstoelen worden over de hele wereld gevonden, voornamelijk in tropische en subtropische klimaten, maar ook in Europa, de Verenigde Staten en in het noorden in Canada.
Ayahuasca is een plantmedicijn dat wordt gebruikt door inheemse stammen in het Amazonen. Het wordt gemaakt door de Banisteriopsis caapi-wijnstok te brouwen met het Psychotria viridis-blad. P. viridis bevat de psychedelische stof dimethyltryptamine, beter bekend als DMT, terwijl B. caapi chemicaliën bevat die de effecten van DMT verlengen.
Mescaline is een psychedelische stof die voorkomt in een aantal verschillende planten op het westelijk halfrond, waaronder de peyote-cactus, de San Pedro-cactus en de Peruaanse fakkelcactus.
Salvia (Salvia divinorum) is een overblijvend kruid van het grootste geslacht van planten in de muntfamilie. Het groeit in de nevelwoudgebieden in het zuidwesten van Mexico.

Andere natuurlijk voorkomende stoffen met psychedelische eigenschappen zijn onder meer cannabis (marihuana), 5-MeO-DMT (verwant aan DMT maar een krachtigere vorm), Kambo (“kikkermedicijn”), ibogaïne en –datura.

"Synthetische" psychedelica

Andere psychedelische stofferen zijn in laboratoria gesynthetiseerd:

LSD, misschien wel het bekendste psychedelicum, werd voor het eerst geproduceerd in een laboratorium in 1938 door Albert Hoffman, die drugs aan het synthetiseren was om te helpen bij samentrekkingen van de baarmoeder tijdens de bevalling. Vijf jaar later, in 1943, morste Hoffman per ongeluk wat op zijn huid en beleefde hij ’s werelds eerste LSD-trip.
Ketamine werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1962 als een chirurgisch anestheticum. Onlangs is het gebruikt in off-label onderzoeken om depressie te behandelen.
MDMA werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1912 door het Duitse chemiebedrijf Merck. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld als medicijn voor de bloedstolling, maar werd later in de jaren tachtig gebruikt in geassisteerde psychotherapiesessies voordat het in de VS en de meeste andere landen verboden werd.
2C-B werd in 1974 gesynthetiseerd en was een tijdlang een “legaal” alternatief voor MDMA. Er wordt gezegd dat het vergelijkbare ervaringseigenschappen deelt met LSD en mescaline, evenals de empathogene eigenschappen van MDMA.

HOE WORDEN PSYCHEDELICA GEBRUIKT?

Mensen gebruiken al duizenden jaren psychedelische medicijnen, meestal bij religieuze ceremonies en spirituele rituelen. Tegenwoordig gebruiken mensen psychedelica in een breed scala aan omgevingen, waaronder religieuze ceremonies en spirituele zoektochten, voor persoonlijke ontwikkeling, en meer ‘recreatief’ in omgevingen zoals raves, muziekfestivals en in het comfort van hun eigen huis. Meer recentelijk hebben de therapeutische toepassingen van psychedelica hun intrede gedaan in gevestigde instellingen.

Religieuze en spirituele tradities

Veel psychedelische medicijnen die in de natuur worden aangetroffen, zoals ayahuasca, psilocybine-paddenstoelen, peyote, San Pedro en kambo worden al duizenden jaren gebruikt in religieuze en spirituele ceremonies en worden tot op de dag van vandaag voortgezet.

Hoewel elk van deze substanties zijn eigen ceremoniële tradities heeft, wordt een typische ceremonie geleid door een religieuze figuur zoals een sjamaan of plaatselijke priester. Duizenden jaren lang werd de toegang tot en het gebruik van deze middelen ‘gereguleerd’ door deze religieuze boegbeelden. Hierdoor ontwikkelden de culturen die ze gebruikten een diep respect (en een gezonde angst) voor deze medicijnen.

Inheemse bevolkingsgroepen, voornamelijk in Midden- en Zuid-Amerika, maar ook in Noord-Amerika en andere delen van de wereld, houden vast aan ceremoniële praktijken waarbij psychedelische medicijnen worden gebruikt, ondanks honderden jaren van onderdrukking door de beschavingen die hen hebben veroverd. Tegenwoordig vinden religieuze ceremonies met psychedelische stoffen plaats in zowel inheemse als ontwikkelde gebieden over de hele wereld.

Therapeutische toepassingen van psychedelica

Voorlopige studies – samen met vele studies uit de jaren 50 en 60, voorafgaand aan het wettelijk verbod op de meeste psychedelica – laten veelbelovende resultaten zien voor sommige psychedelica bij de behandeling van een breed scala aan psychische stoornissen, waaronder depressie, posttraumatische stressstoornis (PTSS), obsessieve- dwangstoornis (OCD), verslaving, angst voor het levenseinde en meer.

Vanwege een gebrek aan effectieve behandelingen voor veel voorkomende psychische aandoeningen, krijgt dit vakgebied veel aandacht van reguliere instellingen en het grote publiek.

Johns Hopkins University, UCLA, Imperial College London en Emory University zijn slechts enkele van de meest prestigieuze instellingen die momenteel onderzoek doen naar het therapeutische gebruik van psychedelische middelen.

Psychedelica in recreatie en vrije tijd

Wanneer mensen denken aan “recreatieve” psychedelische gebruikers, denken velen aan iemand die tript op een muziekfestival of een rave. Psychedelica creëren vaak unieke zintuiglijke ervaringen, waardoor de gebruiker een gevoel van “eenheid” krijgt met de wereld en anderen om hem heen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat festivalgangers en ravers psychedelica gebruiken om deze zintuiglijke en sociale ervaringen te versterken.

Bij microdosering worden kleine doses ingenomen volgens een schema met “aan”- en “uit”-dagen gedurende een periode van enkele weken. Dan wordt er genoteerd hoe je je voelt, eventuele stemmingswisselingen, hoe productief je bent, hoe creatief je je voelt, enzovoort, en maak van daaruit eventuele aanpassingen.

ZIJN PSYCHEDELICA LEGAAL OM TE GEBRUIKEN?

In bijna elk land is het tegenwoordig illegaal om de meeste psychedelische drugs te bezitten, te produceren, te verkopen en/of te distribueren (met een paar grijze gebieden). Maar dit was niet altijd het geval.

Psilocybine-paddenstoelen waren tot het begin van de 20e eeuw vrijwel onbekend in het Westen. LSD werd pas in 1938 gesynthetiseerd en de psychedelische effecten waren pas in 1943 bekend. Vanaf dat moment waren psychedelica grotendeels ongereguleerd tot de jaren zestig en zeventig, toen het verzet van de tegencultuur leidde tot veel ingrijpende veranderingen in de regelgeving.

In 1971 keurden de Verenigde Naties een verdrag goed, het Verdrag inzake psychotrope stoffen. Dit maakte het bezit, de verkoop, de distributie en het gebruik van veel drugs, waaronder psychedelica, in wezen illegaal over de hele wereld, behalve voor wetenschappelijke doeleinden.

VN-lidstaten hebben verschillende wetten geïmplementeerd om het verdrag binnen hun eigen grenzen af te dwingen, en er zijn enkele uitzonderingen gemaakt op basis van de constitutionele en wettelijke kaders van de individuele landen. In de Verenigde Staten kunnen sommige psychedelica bijvoorbeeld in religieuze omgevingen worden gebruikt, zolang je kunt bewijzen dat je lid bent van een gevestigde religie (wat niet altijd eenvoudig is om te doen).

Het huidige landschap rond psychedelica is aan het verschuiven

In de afgelopen jaren hebben verschillende landen, waaronder de Verenigde Staten, Canada en verschillende Europese staten, de regelgeving voor psychedelische middelen in verschillende mate versoepeld. Regelgevers hebben verschillende vooraanstaande instellingen over de hele wereld toestemming gegeven om wetenschappelijk onderzoek te doen naar het therapeutische gebruik van psychedelica, met name psilocybine (de actieve stof in “paddo’s”).

Er zijn ook een paar “achterpoortjes” voor bepaalde psychedelica die legale grijze gebieden creëren. Psilocybine-paddenstoelen zijn bijvoorbeeld illegaal om te bezitten, maar in veel gebieden zijn hun sporen dat niet. In theorie zou je sporen van psilocybine-paddenstoelen kunnen kopen zonder je zorgen te hoeven maken over het overtreden van de wet. Maar als je eenmaal je eigen psilocybine-paddenstoelen begint te kweken, is dat een potentieel illegale activiteit, afhankelijk van waar je woont.

Amsterdam staat erom bekend lossere drugswetten te hebben. Hoewel de meeste drugs daar technisch niet legaal zijn, heerst er zeker een cultuur waarin de politie de andere kant opkijkt, zolang je geen problemen veroorzaakt. Amsterdam organiseert ook legale psychedelische truffelretraites.

Verschillende steden in de Verenigde Staten hebben onlangs ook de wetten rond bepaalde psychedelische medicijnen versoepeld. Oakland, Californië, bijvoorbeeld, decriminaliseerde het bezit van alle plantengeneesmiddelen, inclusief psilocybine-paddenstoelen. Santa Cruz, Californië en Denver, Colorado hebben de afgelopen jaren ook psilocybine gedecriminaliseerd.

EFFECTEN VAN PSYCHEDELICA

Psychedelica hebben een breed scala van effecten, afhankelijk van de stof en de omgeving waarin ze worden gebruikt.

Een andere belangrijke factor is de persoon die ze neemt. In feite is een van de grote mysteries van psychedelica hoe deze verbindingen – waarvan er vele opvallend vergelijkbare chemische eigenschappen hebben – zo’n breed scala aan ervaringen produceren, zowel tussen als binnen individuele gebruikers.

Hoewel elk medicijn zijn eigen ‘smaak’ van ervaring heeft, beïnvloeden alle psychedelica sensorische, emotionele en cognitieve processen.

Zintuigelijke effecten

Mensen melden vaak verhoogde en/of veranderde zintuiglijke ervaringen bij het nemen van psychedelica, vooral visuele en auditieve ervaringen, maar ook andere zintuiglijke modaliteiten kunnen worden beïnvloed.

Bij voldoende doses komen zintuiglijke hallucinaties vaak voor, maar niet bij alle psychedelica. Hallucinaties hebben de neiging om in intensiteit te variëren op basis van het type medicijn en talloze factoren rondom het individu en zijn directe omgeving. Het gebruik van LSD gaat bijvoorbeeld vaak gepaard met levendige auditieve en visuele hallucinaties en psilocybine kan ook intense visualisaties opwekken, vooral bij hogere doses.

Veel van deze hallucinaties zijn meestal gebaseerd op de omgeving waarin je je bevindt, zoals het zien buigen of veranderen van vorm wanneer je ze bekijkt. Andere keren kun je volledige hallucinaties ervaren van andere compleet nieuwe omgevingen, mensen of zelfs mythische wezens, zoals vaak wordt gemeld bij DMT-trips.

Het is ook niet ongewoon om zintuiglijke synesthesie te ervaren met sommige psychedelica – een soort ‘vermenging’ van de zintuigen. Je kunt kleuren ‘proeven’, terwijl bepaalde geluiden, zoals muziek, kunnen worden geassocieerd met veranderingen in je gezichtsveld.

Emotionele effecten

Veranderingen in stemming komen vrij vaak voor, zelfs bij kleinere doses van psychedelica. Deze kunnen variëren van lichte verhogingen in je emotionele invloed of een verhoogde angst, tot volledige ervaringen van vreugde en extase – of absolute en volslagen angst (meer over ‘bad trips’ in een ogenblik).

Een veelvoorkomend gevoel bij veel psychedelische ervaringen is ook het gevoel van “onderling verbondenheid” of “eenheid” met de wereld en de mensen om je heen. Het komt vaak voor dat mensen niet alleen beseffen, maar ook daadwerkelijk voelen en begrijpen dat ze deel uitmaken van iets dat groter is dan zijzelf.

Cognitieve effecten

Ook tijdens een reis zal je manier van denken vaak merkbaar anders zijn. Sommigen zeggen dat het is alsof je een andere persoonlijkheid hebt geïnstalleerd. Je ziet objecten en mensen op een andere manier. Je pakt problemen vaak op nieuwe manieren aan vanwege meer interactie tussen delen van de hersenen.

Een van de eerste pioniers van LSD-onderzoek, Daniel Freedman, merkte op dat een bepalend kenmerk van de psychedelische ervaringen de ‘onheilspellendheid’ was – het vermogen van de geest om meer te zien dan het kan vertellen, om meer te ervaren dan het kan uitleggen, om meer onder de indruk te zijn dan het rationeel kan rechtvaardigen, om grenzeloosheid en ‘grenzeloze’ gebeurtenissen te ervaren, van banaal tot diepzinnig.”

Veel psychedelische gebruikers vertellen vaak over hun ervaring met kwalificaties als “Ik kan het niet echt in woorden beschrijven, maar…”

"Bad trips" op psychedelica

Een “bad trip” is wanneer een psychedelische ervaring veel angst en paranoia veroorzaakt en al het onsmakelijke gedrag dat daarmee gepaard kan gaan.

Psychedelica zijn krachtige middelen en dienen als zodanig gerespecteerd te worden. Bad trips zijn een bewijs van dat feit.

Het vooruitzicht op een bad trip is vaak genoeg om veel mensen af te schrikken van het proberen van psychedelica. Ervaren gebruikers van psychedelica wijzen er echter vaak op dat er niet alleen bad trips voorkomen, maar dat ze ook niet noodzakelijkerwijs een “slechte” zaak zijn.

Neurowetenschapper en filosoof Sam Harris betoogt zelfs dat er geen ‘slechte’ of ‘goede’ reizen zijn – alleen veilige of onveilige reizen.

Zie het op deze manier: al het lijden in de wereld, en misschien in je eigen leven, valt niet te ontkennen. Dus als je alleen vreugde en verwondering en schoonheid ervaart tijdens elke reis die je maakt, heb je maar de helft van de ervaring gehad.

Het is mogelijk om een psychedelische ervaring te hebben die je confronteert met veel negatieve emoties en enge gedachten en realisaties terwijl je veilig bent in je omgeving.

Met een beetje voorbereiding van tevoren kun je de kans op een onveilige reis aanzienlijk verkleinen. En als je iets ongemakkelijks tegenkomt (en dat zal waarschijnlijk gebeuren), kun je jezelf ook voorbereiden om ermee om te gaan wanneer het zich voordoet.

Hier zijn enkele korte tips voor een veilige ervaring:

Kwaliteit en dosering. Weet waar je psychedelische middelen vandaan haalt en zorg ervoor dat je de bron vertrouwt. En weet precies hoeveel je gaat nemen op basis van onderzoek dat je van tevoren doet.
Zorg voor een comfortabele, vertrouwde omgeving. Als je op onbekende plekken bent in de buurt van onbekende mensen, vergroot je de kans op een slechte ervaring enorm, vooral als je geen ervaring hebt met psychedelica. Als je niet op een bekende plek bent, zorg er dan in ieder geval voor dat je bij mensen bent die je vertrouwt.
Gids/Sitter. Zoek iemand die je goed kent en vertrouwt en die je kan helpen als je een uitdagende ervaring hebt.

ZIJN PSYCHEDELICA VEILIG?

Er is veel verkeerde of slechte informatie over psychedelica. Vele mythen worden al tientallen jaren in stand gehouden, waarvan de meeste betrekking hebben op veiligheidskwesties rond het gebruik van deze krachtige stoffen. Enkele van deze mythen zijn:

Psychedelica maken je “gek” / maken je schizofreen
LSD is vaak doordrenkt met gevaarlijke middelen
Psychedelica beschadigen, of tasten je chromosomen aan

…en nog veel meer.

Het is waar dat psychedelische stoffen krachtig zijn, en zoals bij elke drugs vele medicijnen, legaal of niet, kan verkeerd gebruik en misbruik tot ernstige veiligheidsproblemen leiden.

En zoals bij elke legale drug en medicijn, moet je jezelf informeren over de risico’s en voordelen van psychedelische middelen. Hier zijn enkele veiligheidskwesties waarmee je rekening moet houden:

Geneesmiddelinteracties. Veel psychedelica lijken te werken op het serotoninesysteem van de hersenen. Serotonine wordt zowel in de hersenen als in de darmen aangetroffen en heeft verschillende functies.
Serotoninesystemen zijn ook het doelwit van veel geneesmiddelen, waaronder veel psychotrope medicijnen die worden gebruikt om psychische aandoeningen zoals depressie en angst te behandelen. Dus als je een psychedelicum gebruikt, loop je een groter risico op een nadelige interactie tussen geneesmiddelen als je een van deze medicijnen gebruikt. Het wordt over het algemeen als het beste beschouwd om psychedelica te vermijden als u medicijnen gebruikt die zich richten op het serotoninesysteem van de hersenen.
Gediagnosticeerde psychische stoornissen. Iedereen met een gediagnosticeerde psychische stoornis moet bijzonder voorzichtig zijn bij het gebruik van psychedelica. Ja, sommige psychedelica worden gebruikt om verschillende klinische psychische stoornissen te behandelen, maar het is van cruciaal belang om te begrijpen dat dit gebeurt onder zeer nauwgezette observatie van getrainde professionals in streng gecontroleerde omgevingen.
Als u schizofrenie heeft of een hoog risico loopt om schizofrenie te ontwikkelen, gebruik dan geen psychedelica.
Ken je bron. Zoals met alles wat je in je lichaam stopt – voedsel, medicijnen, of wat dan ook – controleer of het afkomstig is van een veilige en betrouwbare bron. Neem niets aan van mensen die je niet kent/niet vertrouwt.
De meeste psychedelica brengen zeer weinig risico op afhankelijkheid en verslaving met zich mee. Onderzoek toont aan dat dit geldt voor veel van de klassieke psychedelica (ook al blijven veel antidrugsinstituten het tegenovergestelde beweren). Voor het grootste deel werken psychedelica niet rechtstreeks op de dopaminesystemen van de hersenen, een cruciale factor bij het bepalen van het verslavende potentieel. Sterk verslavende drugs zoals cocaïne of heroïne manipuleren daarentegen rechtstreeks de dopaminesystemen van de hersenen.